Nat, natter, natst

Zondag 2 mei 06.00 uur.
De wekker ging ; vandaag moest ik duikleider zijn oftewel Kant Uitvoerende Toezichthouder, de zogenaamde K.U.T.
Nou zo'n dag dus!!

Op naar Zeeland, "Den Osse Kerkweg" op Schouwen-Duiveland.
Ter hoogte van Rotterdam kwam de regen ons met bakken uit de hemel tegemoet.
De groep duikers was zoals te verwachten met dit weer aanzienlijk kleiner dan normaal : zegge en schrijve 4 stuks.
Maar mijn taak moest toch naar behoren worden vervuld. Controle van de duik spullen, opschrijven van alle gegevens van duikers, duikstek en duikflessen, indelen van de buddyparen.
Dit alles m.b.v. onze hond Frisa, die het natte weer juist een pluspunt vond.
Zijn de duikers eenmaal onder water, breekt er voor de duikleider een rustmoment aan. Hulpattributen bij de hand, je blik op het water, alles onder controle.
Maar, de wind wakkerde aan, de regen werd een gordijn, kortom van aangenaam vertoeven was nog nauwelijks sprake. Gelukkig had ik afleiding van  Frisa. Bij ieder duikpaar wat in of uit het water kwam (drukke duikstek daar), dacht ze dat daar de "baas" aankwam en zo zwom ze heel wat keren af en aan.
Toen de baas uiteindelijk toch nog boven water kwam, werd hij dan ook verwelkomt door een uitzinnig blije hond.

Wachtend op het 2e buddypaar bond ik de hond vast aan een paaltje en zette de zuurstofkoffer daar ook vast klaar om mee terug te nemen naar de auto.
Zie en hoor ik vooral, opeens een oranje koffer over de basaltblokken naar beneden glijden...............zo het water in. Ik er achteraan, stap tot m'n knieën in het water, maar kan net niet bij de wegdrijvende koffer komen.
Gelukkig was er een lieve Belgisch duikende dame, die de koffer voor mij heeft "gered" en daar mee ook mijn positie als duikleider!
M'n  'Doc.Martens'   staan nu te drogen op de verwarmingsketel. De zuurstofkoffer blijkt gelukkig inderdaad waterdicht te zijn!

Weer veel geleerd afgelopen zondag!!!!!!!